Ama, zer ote barruan dudana,

denbora da horrela noana,

betiko izango ahal da?

Ezin sendatu zara baina jakin,

gu egongo gara zurekin,

behar duzun denerako.

Zinak, oheak, medikuak, minak,

gelako pareta urdiñak

ahaztu nahi ditut betiko.

Esku bi hemen dituzu ta estu

heldu itzazu ta sinestu

laster zarela jaikiko.

INDAR LATZ BAT ERRAIETAN ZEHAR,

BIZITZEKO NAHIAK DAKAR,

SENDATU ZAITEZEN AZKAR.

BIZI GRINAK MIN DENAK IRENTSI

BADITZAKELA SINETSI,

BORROKATU ETA EUTSI,

EZ ETSI!

Eutsi, zurekin izango naiz,

entzun, zurekin dagoenak

ezin dizu itzali argia.

Zer den jakin gabe inpotentzia,

noiz itzuliko den galdetuz

gela ilunera argia.

Malko bakoitzean isladatzen da,

borroka amaitzen ari da,

galdu dut itxaropena.

Ekaitz eta gailurren gainetik gora

igoko zarela sinistu,

erabat osatuko zara!